ای که بوی باران شکفته درهوایت
یاد ازآن بهاران که شد خزان به پایت
شد خزان به پایت، بهار باور من
سایه بان مهرت نمانده برسر من
جزغمت ندارم به حال دل گواهی
ای که نورچشمم در این شب سیاهی
چشم من به راهت همیشه تا بیایی
باغ من! بهارم! بهشتمن! کجایی؟
یاد ازآن بهاران که شد خزان به پایت
شد خزان به پایت، بهار باور من
سایه بان مهرت نمانده برسر من
جزغمت ندارم به حال دل گواهی
ای که نورچشمم در این شب سیاهی
چشم من به راهت همیشه تا بیایی
باغ من! بهارم! بهشتمن! کجایی؟
جان من! کجایی؟ کجایی؟ که بی تودل شکسته ام
سر به زانوی غم نهاده ام، به گوشه ای نشسته ام
آتشم به جان وخموشم چو نای مانده از نوا
مانده با نگاهی به راهی که می‌رود به ناکجا
ایگل آشنا!
بی قرارم بیا
وای از این غم جدایی
باغ من !بهارم !بهشت منکجایی؟
سر به زانوی غم نهاده ام، به گوشه ای نشسته ام
آتشم به جان وخموشم چو نای مانده از نوا
مانده با نگاهی به راهی که می‌رود به ناکجا
ایگل آشنا!
بی قرارم بیا
وای از این غم جدایی
باغ من !بهارم !بهشت منکجایی؟
جان من! کجایی؟ کجایی؟ که بی تودل شکسته ام
سر به زانوی غم نهاده ام به گوشه ای نشسته ام
آتشم به جان وخموشم چو نای مانده از نوا
مانده با نگاهی به راهی که می‌رود به ناکجا
ایگل آشنا!
بی قرارم بیا
وای از این غم جدایی
سر به زانوی غم نهاده ام به گوشه ای نشسته ام
آتشم به جان وخموشم چو نای مانده از نوا
مانده با نگاهی به راهی که می‌رود به ناکجا
ایگل آشنا!
بی قرارم بیا
وای از این غم جدایی
نظرات شما عزیزان:
ورود
اعضا:
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
